Taith cerdded yn y glaw

Ces i amser braf yng nghwmni fy nghyfaill Colin wrth gerdded ar hyd Camlas Cromford o Orsaf Trên Whatstandwell hyd at dwnnel Camlas Cromford. Rhaid dweud roedd hi'n bwrw glaw yn gyson trwy'r daith ond diolch i gotiau glaw go dda roedden ni'n ddigon sych er gwaetha'r tywydd.
Roedd golwg llym ar y wlad sy heb ei deffro'n iawn eto ar ôl y gaeaf.
Doedd dim grifft i'w weld a doedd dim arwydd eto o'r perthi'n blaguro.
Roedd olion yr hen gamlas o ddiddordeb sef y pwll wrth ochr y twnnel lle'r oedd y cychod yn arfer cael ei droi o'i gwmpas. Hefyd roedd y twnnel yn ddiddorol, roedd 'na lwybr ceffyl trwy'r twnnel er mwyn i'r ceffylau tynnu'r hen gychod trwy'r bryn. Roedd golwg drwg ar un darn o'r wal y tu fewn i'r twnnel a dw i'n amau bod y twnnel yn troi yn beryglus, mae'na dwnnel arall ar y hen gamlas yma sy wedi hen dymchwel.
Ar ôl awr a hanner roeddwn hapus i fynd adre am baned a darn go drwchus o gacen sinsir, cyn ymlacio ar y soffa yn darllen 'Lladd Duw' gan Dewi Prysor, nofel cyn tywyll a thwnnel Camlas Cromford.